woensdag 30 juni 2010

Sudden Fear (ii) - Waar zijn die handjes?

Ik ben nu bezig aan de handen van Joan Crawford. Ik dacht eerst dat ik een akelige fout had gemaakt want volgens mijn plannetje moeten de nagels in een soort van bruin/groen/geel geborduurd worden, terwijl haar nagels op mijn voorbeeldprentje in het rood zijn gelakt... Dat dacht ik toch tot ik beter ging kijken: haar nagels zijn inderdaad niet echt rood te noemen maar eerder een soort van vreemd groen. Oef!!

Vandaag zat ik in Oostende om te werken en het was daar een stuk frisser en aangenamer dan in Brugge. Amai, ik beklaag die mensen in het binnenland! Vrijdag zit ik nog eens in Oostende, op teambuilding met alle collega's. Dat wordt genieten!!

Groetjes,

dinsdag 29 juni 2010

Koken met Julia Child

Zag er iemand de film "Julie and Julia"? De film is gebaseerd op het ware verhaal van Julie Powell. Zij is haar suffe kantoorbaantje meer dan beu en zoekt een uitlaatklep. Ze besluit een wedstrijd met zichzelf aan te gaan door alle recepten (meer dan 600!) uit het kookboek van Julia Child te maken en ze houdt er een blog over bij waar ze schrijft over haar culinaire blunders en successen. Haar culiblog wordt een groot succes. Daarnaast zie je ook fragmenten uit het leven van de nogal gekke Julia Child en kom je te weten hoe zij leerde koken en er een kookboek over schreef. In de film schitteren Meryl Streep en Amy Adams als Julia Child en Julie Powell.

Na het zien van deze film besloot ik om ook het kookboek van Julia Child aan te schaffen "Mastering the Art of French Cuisine" en nu en dan maak ik er een recept uit klaar. Die recepten zijn meestal niet gemakkelijk en vragen toch wat tijd en handarbeid. Maar het resultaat is altijd verrukkelijk.

Nu ben ik klaar met het lezen van het boek "Julie and Julia", waarin ik nog meer kwam te weten dan wat ik in de film zag. Julie Powell komt nu en dan toch wel wat grof over en ik weet nog steeds niet hoe zij erin slaagde om met haar doordeweekse loon al die dure ingrediënten te kopen, die je meestal slechts in speciaalzaken kan terugvinden. Maar er staan ook grappige dingen in zoals wanneer haar vriend opmerkt dat ze binnenkort zelfs zonder problemen een puppy zal kunnen fileren (nadat ze met heel veel moeite een kreeft om zeep heeft geholpen). Een leuk boek dus, maar mij zal je niet zo snel een kreeft zien klaarmaken, ik werk liever met groenten of gebak.

Zo, ik wou dit even kwijt.

Prettige avond en voor wie nog moet eten: Bon Appétit!

maandag 28 juni 2010

Zoals beloofd: de foto van mijn eerste borduurwerkje...

... heb ik netjes ingescand om hier te kunnen tonen. Ik moet ongeveer acht jaar geweest zijn toen ik deze paashaas/konijn met wortel borduurde. Wat er nadien mee is gebeurd, weet ik echt niet meer.

Ik vond het vandaag al heel leuk om hier op mijn blog enkele reacties te mogen lezen. Fijn om 'verwante' zielen te mogen begroeten, zo ook Amarins die nog maar net haar nieuwe pronkstuk heeft ingelijst. Ga hier maar eens kijken!

Leuke dag gehad iedereen? Ik heb vandaag iedereen ontslagen en dat is niet zo'n leuk gevoel. Ik werk op de personeelsdienst van een school en de leerkrachten worden net voor het begin van de schoolvakantie ontslagen om ze dan (in het beste geval) weer vanaf september in dienst te nemen. Velen onder hen zijn deze situatie al gewend, maar ik voel me er toch telkens niet zo lekker bij. Ik wens hen toch allemaal een superleuke zomer toe.

Net zoals de lezers hier! Geniet van het weer en blijf borduren!

vrijdag 25 juni 2010

De Progress bar

is geen futuristisch cafeetje, maar een balk die toont hoe ver je al aan je werkstuk zit. Dankzij de uitleg op de leuke blog van Esther en de hulp van Odje heb ik die kunnen installeren. Esther zit trouwens in een kwelmoment met haar Fall Fairy. Niet opgeven meid, binnenkort wordt het leuker!

Verder ging ik vandaag kijken naar de film "Prince of Persia" in een zowat leeg bioscoopcomplex. Jeetje, wat vond ik die film saai. Gaap!

Ik ga nog wat anders doen. Fijn weekend iedereen!

donderdag 24 juni 2010

Nieuwe links (1)

Geen nieuwe blog zonder link...

Miriam is ongetwijfeld een zeer leuke dame en ze is creatief enorm getalenteerd. Haar blog is de inspiratiebron voor mijn blog. Bedankt Miriam, ik geniet enorm van je blog!

Sudden Fear (i)

Ik kan mij nog vaag herinneren dat ik op mijn achtste ooit eens een paashaasje heb geborduurd op zo'n voorgedrukte naailap. (Ja, ik ken die borduurtermen nog niet zo goed, laat mij maar weten als ik flater sla). Nu, mijn paashaas dus. Ik moet nog ergens een foto liggen hebben waarop ik poseer met mijn paashaas. Herinner mij er aan dat ik die eens post.

Wat er ondertussen met mijn paashaas is gebeurd, weet ik niet, maar een paar jaar geleden was ik aan het shoppen in de Colruyt en ik vond er in de afprijsbak een kinderborduursetje van een hobbelpaardje. Een uurtje later zat ik lustig te borduren... Mensen in mijn omgeving dachten al meteen dat ik nu toch wel helemaal gek was geworden... Ik heb mij er lekker niets van aangetrokken en nu prijkt mijn hobbelpaardje in een mooi lijstje in mijn logeerkamer.

Het volgende project was een bloemenkrans (voorgedrukt). Ik weet nog dat mijn moeder onaangekondigd op visite kwam en mij zag borduren... Eerst reageerde ze ontzet en moest ze zich hijgend aan de trapleuning vasthouden. Twee seconden later was ze al bezig mij nuttige borduurtips aan het geven. (Vreemd, ik kan mij niet herinneren dat ik mijn moeder ooit zag borduren. Ze heeft ooit eens een kabeltrui voor mij gebreid, in zware katoen. Toen ik die aantrok, kwam de onderrand tot aan mijn knieën en de trui was ook enorm zwaar. Nou ja, ik die mijn moeder natuurlijk bovenal innig bemin, trok die trui aan om naar school te gaan. 's Avond stonden er striemen in mijn schouders door het gewicht van die trui... Ik heb mijn moeder nooit meer zien breien...)

Maar genoeg over mijn moeder (alhoewel, ze komt wel eens terug in een volgende post). Mijn bloemenkrans hangt dus ook in mijn logeerkamer (misschien dé reden waarom ik weinig logees heb). Volgende project werd een kussen met een patroon van "vlinders rond een bloem" dat ik terugvond in 'Borduurblad'.

Daarna vond ik mij sterk genoeg om te beginnen aan een patroon van 'drie katten die likkebaardend gluren naar uitgehongerde mussen in de sneeuw' (of zoiets). Enorm lang heb ik hier aan bezig geweest, vooral omdat ik de draden uit verschillende klosjes moest mengen. Het was zo'n borduurpakket met alles erop en eraan en ik kwam natuurlijk garen te kort. In de borduurwinkel vertelde men mij dat ik moest schrijven naar de fabrikant om extra garen te kunnen aankopen. Ik heb toen een zielige smeekbede gemaild naar Amerika en een paar dagen later zat er in mijn brievenbus een envelop met extra garen, zomaar gratis. (Dankuwel Amerikaanse begripvolle borduurkenner!). Met veel gezucht hebben ik die ellendige katten en hun prooien uiteindelijk klaargekregen (wat is dat trouwens met die Franse knoop? je draad een paar keer om je naald draaien en dan in het midden mikken? dat lukt mij dus niet! ik kreeg er enkel een Franse colère van en maakte er dan maar een soort van knopen van) om meteen aan iets luchtiger te beginnen: een ABC-kussen. (Die katten moeten trouwens nog ingelijst worden, het ABC-kussen ligt in mijn leeszetel).

Tussendoor maakte ik ook nog een piepklein sprookjeskasteel-bladwijzer als verjaardagscadeautje voor mijn beste vriend en een piepklein kussentje voor mijn jarige oma. (Waar ze trouwens heel blij mee was en dat nu een ereplaats heeft op haar fauteuil).

En nu ben ik dus Joan Crawford aan het borduren. (Ken je Joan Crawford niet? Klik dan hier.) Natuurlijk niet de pittige tante zelf (mijn lievelingsactrice) maar wel een filmposter van haar. Ik struinde eerst het internet af en vond bovenstaande filmposter. Ik heb die toen bewerkt door er de overbodige tekst af te halen waardoor ik tot dit resultaat kwam:

Die prent haalde ik dan door mijn MacStitch-computerborduurprogramma. Dit ben ik dus nu aan het borduren (volgende keer probeer ik die 'vooruitgangsbalk te installeren). Ik heb het geluk om hier om de hoek een kleine maar fijne naaiwinkel te hebben met een hele lieve winkelmevrouw die me al veel goede raad heeft gegeven. Ze vond mijn Sudden Fear-project op z'n minst nogal melagomaan, maar ik moet zeggen: ik vind het wel fijn borduren. Eerst heb ik mijn borduurlap afgeboord met een restje garen om er vervolgens om de 10 x 10 kruisjes een rood kruisje te zetten. Dagen ben ik hiermee bezig geweest, rood kruis hier, rood kruis daar. Ik voelde mij als een vrijwilliger bij deze hulporganisatie en mijn omgeving dacht dat ik met iets conceptueel bezig was.

Niet dus... Ondertussen staat Joan haar bovenkant er volledig op. Waarschijnlijk zal het eindresultaat een lijst worden waarvan kleine kinderen bij het zien ervan uit pure angst in hun broek plassen en weigeren om ooit nog maar een voet in mijn huis te zetten, maar ik ben tevreden met wat ik ondertussen heb geborduurd.

Reacties? Graag!
Aanmoedigingen? Nog grager!

Laat ik maar eens beginnen...

... met een leuk liedje. Een vriend van mij postte deze remix op zijn Facebook. Ik ben er dol op en kan niet stoppen met er naar te luisteren. Hebben jullie dat ook dat als jullie een liedje leuk vinden, dat jullie er dan 100 keer na elkaar naar luisteren?



Abba is trouwens altijd goed. Altijd!