woensdag 28 juli 2010

Stekelbessentaart: zuur en zoet

't Is hier leeg in huis nu dat mijn petekindje en haar grote zus weer opgehaald zijn door hun mama. We hebben samen twee leuke dagen beleefd, vol met gelach, geb(r)abbel, tekenen, kleuren, in de zandbak spelen, naar de bloemetjes kijken, naar de eendjes en zwaantjes zwaaien, diertjes imiteren, naar Wicky de Viking kijken (oooh... jeugdsentiment) en... schoenen kopen!

Helemaal in de stijl van haar mama is mijn petekindje in de zevende hemel wanneer ze nieuwe schoenen kan kopen. Ik nam haar mee naar een kinderschoenenboetiek en ze wist precies wat ze wilde: felroze sandaaltjes in suède met witte zool. Ze wou ze niet meer afdoen en ik vroeg dan maar aan de winkeljuffrouw om haar oude schoenen in de doos te stoppen. Nadat ik had afgerekend wou ik mijn petekindje de schoenwinkel buitenrijden in haar kinderwagen, maar ik stuitte op een zeer luide protestactie van een koopgrage (of beter: krijggrage) peuter. Ze was beslist nog niet klaar met shoppen! Gelukkig kon ik haar omkopen met een Vitabis-koek ;-)

Ja, want we hebben samen ook lekker gesmuld. Ik maakte o.a. een supergemakkelijke stekelbessentaart (stekelbessen met suiker koken, suiker met bloem en boter en amandelpoeder mengen, dit mengsel in kruimeldeeg storten, de uitgelekte stekelbessen er bovenop, het kruimeldeeg wat dichtplooien en bakken maar). Veel sporen van die taart zijn er hier ondertussen niet meer te vinden, wat mij kan doen besluiten dat mijn petekindje en haar grote zus een goede smaak hebben (ofwel zo erg veel honger hadden dat ze alles wilden opeten).

En nu is het hier dus plots weer stil. Ik hoop ze snel terug te zien!

3 opmerkingen:

  1. Wat een heerlijke dagen heb jij gehad!
    En wat fijn voor die petekindjes om zo iemand als jij te hebben die nog wel nieuwe schoenen met ze gaat kopen!
    Hier wordt elke vrouw jaloers op!
    Ik zal maar niet bekennnen hoeveel paar schoenen ik heb. Geloof me,Imelda Marcos is er niets bij.
    En die taart ziet er ook superlekker uit.
    Wat een verwennerij.
    Hier in Nederland heten de bessen Kruisbessen.
    groetjes Pauline

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hahahha ja t' zit er in van kleins af hè .... Die kleine dame zal beslist shoppen heel leuk vinden ;)dat belooft voor later !mmmm....stekelbessen taart ziet er wel heel lekker uit hoor ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Pauline/Imelda: Het waren inderdaad twee leuke dagen met de kinderen. Stekelbessen/kruisbessen zijn inderdaad heel lekker maar misschien iets te zuur voor kinderen. Vandaar dat ik er een taartje mee maakte.

    @Ingrid: Inderdaad, die voorliefde om te shoppen bij dames moet iets zijn dat is aangeboren ;-) De grote zus van mijn petekindje kan trouwens al zeer goed 'onderhandelen'om iets te krijgen!

    BeantwoordenVerwijderen